Het clublogo heeft veel weg van een krakeling, al zijn daar ook de nodige varianten van. In elk geval is het geen uit de kluiten gewassen Bossche Bol, laat staan slagroomgebak gelardeerd met vruchten. Dat was ook niet de bedoeling van het twaalftal dat op de Tilburgse bridgeschool van Marion Hoekstra de eerste beginselen had geleerd en in 2011 besloot om regelmatig per toerbeurt thuis te spelen onder het genot van een kopje koffie met wat lekkers erbij.

Om de kosten te drukken werd afgesproken het bescheiden te houden. Geen copieuze versnaperingen dan wel een half buffet - een eenvoudig koekje volstond. Dat thuisbridgen zijn ze tot op de dag van vandaag blijven doen in nagenoeg dezelfde samenstelling.

Een koekje heet in het Tilburgs dialect een "kuukske". Wanneer je dat in een modern jasje giet, kom je uit bij "qkske" (spreek dus uit: kuukske). Die naam leidde tot de nodige hilariteit en de groep besloot spontaan voortaan onder "t eenvoudig Qkske" door het leven te gaan.

De vele contacten die de groep heeft opgedaan bij de bridgeschool leidden ertoe dat een jaar later een heuse bridgeclub - met inschrijving bij de Kamer van Koophandel - werd opgericht. Een speellocatie werd gezocht, materiaal werd ingekocht, de hoogte van de contributie werd bepaald en de club koos voor aansluiting bij de BridgeBond. Alleen nog een passende naam. Zo'n beetje alle bekende bridgetermen waren al door de verenigingen gebruikt en omdat de leden van 't 1voudig Qkske ook lid werden van de club, werd uiteindelijk gekozen voor "Bridgegezelschap 't Qkske". 

Geen club maar gezelschap, al is dat gezelschap wel steeds groter geworden en nadert inmiddels de mijlpaal van honderd leden. Wat gebleven is, is het huiskamergevoel. Dat is voor hen de kers op de denkbeeldige taart.

HANS VAN OMMEREN/eindredacteur blad Bridge (NBB)                                                                                                                    2011-06